6 weken lesgeven in Nepal. Theaterlessen dus. Via SPAK, School of Preforming Arts Kathamandu, heb ik bijzondere ervaringen mee mogen maken die mij als docent en mens nieuwe inzichten hebben gegeven. 6 Weken lesgeven in Nepal betekent op weeshuizen lesgeven, waar de ene keer wel begeleiders zijn en de andere keer de kinderen zelf alles dienen te runnen. Waar iedere keer de kinderen vol enthousiasme les willen hebben. Waar je de ene keer tussen hondenpoep lesgeeft, de vlooien op je been voelt, de apen mango’s gooien of ineens in een luxe school les geeft.
Hieronder vind je één van mijn belevenissen tijdens deze 6 weken.
Inmiddels is het vrijdagmorgen hier. Gisteren en eergisteren heb ik lesgegeven in het SPAK gebouw aan kinderen van expats en enkele Nepalezen. Een dramales en we hebben een videoclip gemaakt. Dit was erg leuk, maar wel weer een contrast met de kinderen uit de weeshuizen. Morgen ben ik vrij en dan wil ik Kathmandu centrum eens gaan bezoeken. Ondanks dat alles hier vrij goedkoop is gaat mijn geld wel iets harder dan gedacht. Je koopt toch souvenirs en ik ben gisteren naar de kleermaker geweest om een colbertje op maat te laten maken. Geweldig. Ik wilde namelijk een stof met allemaal bloemen. Heel bohemien vond ik zelf. Echt iets bijzonders, alleen hadden ze de stof niet bij mannenkleermakers. Ik werd een beetje uitgelachen eigenlijk (gekke westerling wil een colbertje met een bloemmotief). Dus toen ben ik allerlei stoffenwinkels voor vrouwen ingelopen, maar daar vond ik het ook niet. Die stoffen waren te dun voor een colbert. Dan zou hij doorschijnen. Vervolgens ben ik een meubelzaak (lees: plek waar meubels worden verkocht) ingelopen en heb daar stof gekocht die normaal gebruikt wordt om meubels mee te stofferen. Een glimmend blauwe stof met gouden bloemen. Daarmee ben ik naar de kleermaker gegaan, die wat vreemd opkeek, maar maandag moet ik nu dus gaan passen. Ik ben benieuwd! Een bijzonder jasje, vermoed ik.
Zondag ga ik lesgeven op een plaats waar kinderen uit de stad worden opgevangen, dit ga ik drie keer doen. Dat schijnt vlakbij de monkeytemple te zijn, dus misschien ga ik daar wel kijken, of later allicht.
Dinsdag gaan we raften met alle collegas van spak. En verder ga ik lesgeven over theatre world history op de Ullens School. Zij hebben namelijk een programma met IB theatre (GAAF!). Het curricullum voor het jaar ga ik opzetten met iemand van het derde jaar uit Arnhem. En haar stage hier ga ik begeleiden. Hier heb ik echt veel zin in en zal hier ongeveer 3 dagen per week mee bezig zijn. Bij deze school gaan we ook nog een project doen waarvoor we 24 uur lang met de studenten gaan werken achter elkaar. Het voelt met dit soort projecten zo fantastisch!
Ook heb ik vandaag gewerkt voor thuis, want ook dat moest gebeuren. Hamlet heb ik nogmaals uitgelezen (voor het eenakter op het Wolfert Dalton), nog 2 versies lezen en dan ga ik eraan tikken als ik thuis ben. Ik denk dat de titel wordt: Hoor Ratio. Overigens is het best leuk Hamlet te lezen in een land waar een behoorlijk koningsmoord heeft plaatsgevonden. Dat biedt toch weer inspiratie.
Ook heb ik voor het Rotterdam College een opzet gemaakt voor ‘De Spiegelprinses’ (een musical / toneelstuk waar ik mijn medewerking aan verleen). Deze ga ik zo uitwerken en e-mailen.
Vanmiddag ga ik hier in Nepal een les bijwonen die heet Art Education. Hierin leren de Nepalese docenten hoe ze de stof over kunnen brengen. Deze les neem ik over vanaf volgende week, want degene die het nu geeft gaat naar huis. Ook hier kijk ik erg naar uit.
Al met al behoorlijk wat werk en bijzondere belevenissen. Ik wordt alleen een beetje wispelturig van het Nepalese Ja-knikken, dat ziet er namelijk uit als Nee knikken… Dan zeggen ze ‘Yes ‘ en knikken nee, maar uiteindelijk is het gewoon een ja.NAMASTE!
