6 weken lesgeven in Nepal. Theaterlessen dus. Via SPAK, School of Preforming Arts Kathamandu, heb ik bijzondere ervaringen mee mogen maken die mij als docent en mens nieuwe inzichten hebben gegeven. 6 Weken lesgeven in Nepal betekent op weeshuizen lesgeven, waar de ene keer wel begeleiders zijn en de andere keer de kinderen zelf alles dienen te runnen. Waar iedere keer de kinderen vol enthousiasme les willen hebben. Waar je de ene keer tussen hondenpoep lesgeeft, de vlooien op je been voelt, de apen mango’s gooien of ineens in een luxe school les geeft.
Hieronder vind je één van mijn belevenissen tijdens deze 6 weken.
Op IB Ullens hebben we een fantastisch project gedaan. Namelijk het 24 hour project. We sloten ons met de leerlingen vanaf 13.00 op voor 24 uur (eigenlijk 26) om daarna met een kort theaterstuk naar buiten te komen. Een geweldige avond, nacht, ochtend, waar we veel hebben geleerd over de leerlingen. Namelijk dat sommige al een huwelijksaanzoek hadden gehad via de ouders van andere (ze zijn 17 jaar…) en dat weer andere zelf hun liefde mochten kiezen. Het mooie was dat er bij niemand een waardeoordeel zat over wat beter was.
In het toneelstuk leek het ons mooi als de leerlingen een dans deden. Een Bollywood dans, maar dan wel weer op een modern nummer dat bij het stuk past. ‘Single ladies’ van Beyonce… (ik kan het nummer niet meer horen). De Bollywood dans hadden ze vrij snel in elkaar. Maar om het over te zetten (wat in principe een kwestie is van tellen in de maat) was meer tijd en effort nodig. De studenten hadden namelijk nooit een maat leren tellen en waren ook niet gewend aan muziek met een vaste maat. Zeer bijzonder om dat te ervaren. Het resultaat mocht er zeker zijn! Een komische voorstelling over bureaucratie, cultuurverschillen en liefde.De volgende dag terug in de bus met alle andere zwetende Daahl Bat etende Nepalezen was weer net zo bijzonder.
NAMASTE
