Afgelopen donderdag ging ik eens niet naar het theater, maar daarnaast naar het restaurant Café Floor. Heerlijk heb ik gegeten. En toen kwam het toetje! Een prachtig opgediend taartje op een bord… Nou ja bord… Op een plaat leisteen met enkele kruimels en een streepje karamelsaus tussen de natuurstenen groeven. Het taartje was verrukkelijk. Maar nu mijn frustratie die saus is te lekker op tussen de groeven van een natuurstenen stoeptegel te laten lopen. Wat is dat met restaurants en vreemde borden. Een houten plank, een leisteen plaat, een rieten mandje, een frituurmandje, een stenen frietzak… Ik wil gewoon een diep bord met veel saus die ik lekker uit kan lepelen tot op de bodem!
Verder lezenAuteur: Sander van den Brink
De zwarte klucht
Een avondje theater! Spontaan wilde ik naar het theater aan het begin van mijn vakantie. Gewoon een willekeurige voorstelling in de Rotterdamse Schouwburg die op dat moment speelde. Het bleek de geweldige toneelgroep Amsterdam te zijn die er speelde met ´Husbands and Wives´. Twee kaartjes gekocht, want het moest een romantische avond worden. Eerst samen met mijn vrouw bij een heerlijke Mexicaan gegeten op het schouwburgplein (nee, ik heb er geen aandelen). Wat een aanrader was dat restaurant. We boekten er bijna een vakantie naar Mexico door. Daarna de flyer van toneelgroep Amsterdam eens bekeken. We wilde tenslotte toch weten waar we naartoe gingen. Dit is wat de flyer zei: ‘One day you look up and it’s bad. Jack en Sally […]
Verder lezenDe professor!
Voor Ties Vallies, een lesprogramma van kunstgebouw, was ik weer op pad. Op pad met mijn koffer met een prachtige fantasiereis. Dit keer was ik in een klein dorpsschooltje. En als ik zeg klein bedoel ik ook klein. Er waren in totaal 2 leerkrachten aanwezig voor 8 groepen. Allemaal combinatiegroepen met tussen de 2 en 15 leerlingen per leerjaar. Klein dus. Ik gaf aan groep 3, met 8 leerlingen, de theaterles over verbeelding. Maar vooral ook over het meegaan in deze verbeelding. Dit werd zichtbaar toen de kleinste jongen van het stel – ik noem hem liefkozend ‘de professor’, want vanaf het begin af aan luisterde hij aandachtig en maakte pientere opmerkingen – niet net als alle andere zich een […]
Verder lezen‘Je mag niet de baas spelen’
Normaliter is een theaterrepetitie niet iets waar je je kinderen mee naar toe neemt. Maar nood breekt wet. En na het zien van Max brak mijn hart, dus ach… wat kan het. Max was stil en keek gebiologeerd naar de spelers en natuurlijk vooral als zijn moeder opkwam. Nou, ja opkwam… Opstruikelt, oprolt, opdartelt, opvliegt, maar het hoort bij de rol. De repetitie verliep strak en er moest hard worden gewerkt. Zo vlak tegen lunchtijd is er een speler (die niet meespeelt in deze productie – een stil lid) die heerlijke broodjes komt brengen. Wat was dat een heerlijke lunch. De moeder vraagt aan haar zoon wat de taak nou eigenlijk was van die meneer die alleen maar dingen schreeuwde […]
Verder lezenFantasie
‘Fantasie is op reis gaan zonder dat je vertrekt’ Sprak de leerling uit groep 4 met hoge stem. Meer niet aan toe te voegen. Iemand nog mindfullness of yoga morgen, eigenlijk zijn dat dus gewoon synoniemen voor fantasie. Net als dagdromen, wegkwijnen of hallucineren, aldus de leerling uit groep 3.
Verder lezen‘Dag fantasieman’
‘Dag fantasieman’ Roept de leerling uit groep 3 mij na, nadat ik bij hen in de klas een les heb gegeven uit het lesprogramma van kunstgebouw. In dit lesprogramma, dat de heerlijke naam ‘Ties Valies’draagt, kom ik met een koffer en een boombox vol geluiden en muziek langs in de klas. Ik heb namelijk een geheimzinnige koffer van mijn vriend Ties gekregen. Ties is het verzonnen personages van kunstgebouw. Hij geeft koffers aan mensen en in die koffers zit een reis. Een reis vol fantasie. Ties is dus mijn eigen persoonlijke, verzonnen vriend. Ties is mijn onzichtbare vriendje. Dat weten de kinderen in groep drie ook wel, maar voor heel even doen we met zijn allen alsof. We doen alsof we […]
Verder lezen