Dit jaar was een bijzonder jaar. Het was een rollercoaster van een schooljaar met hoogtepunten, dieptepunten en vooral ook punten die heel ergens anders lagen. Want bij de woorden hoogtepunten en dieptepunten heb je meteen een positieve of negatieve bijsmaak, terwij er een heleboel punten waren dit jaar die nieuw waren en nog niet te duiden. Maar het waren ook geen laagvlaktes of toendra’s, laat staan steppe. Nee, er waren gewoon andere punten. Maar goed daarover genoeg. Dit jaar zijn hoogtepunt bevond zich in India. Ieder jaar gaat er een groep leerlingen vrijwillig met school mee op reis naar India. Ze sparen hier hard voor. Daar gaan ze lesgeven en klussen op een school. Zo geven we wat van onze […]
Verder lezenAuteur: Sander van den Brink
De laatse keer Ties Vallies
Voor kunstgebouw gaf ik gisteren de laatste les Ties Vallies van dit seizoen voor mij. De basisscholen zijn druk met de eindmusical dus het speellokaal was bezet. Gelukkig schoven we met elkaar flexibel de stoelen aan de kant en tilden we de tafels op elkaar. We konden beginnen. De laatste keer trokken we door besneeuwde landschappen, prikkelige doornen en aten we stiekem appeltaart. De laatste keer met onze fantasie en ons lijf op reis. Ik zal hem missen, die Ties. Hij zal ook worden gemist door Esmee Hartje (Esmee Hartje heet niet zo, maar ze noemde zich zo, omdat er ook een andere Esmee in de klas zat. Die heette dan weer gewoon Esmee). Esmee hartje waande zich namelijk deze […]
Verder lezenHet stormt deel 1
Ieder jaar is er op de Fontys Academie voor Theater het stormfestival. Ieder ga ik kijken bij de opleiding waar ik afgestudeerd ben. Dit jaar ga ik 3 dagen. Dag 1 was het beeld zoals ik dat heb van de opleiding. Docenten opleiden die kunnen maken, laten leren en spelplezier geven. De eerste voorstelling was er eentje met jongeren. Een montagevoorstelling waarbij er via de telefoon en telefoongesprekken eindeloos over kleinigheidjes binnen de relaties werden gesproken. Een prettige voorstelling waarin je de kwaliteit van de docerende vaardigheden ziet en de jongeren ziet genieten van de eerste, soms wat onwennige, stappen op het podium. En iedere stap worden ze meer en meer zonder vrees. De tweede voorstelling was een mix van […]
Verder lezenStem en win.
Afgelopen jaar vroeg een student mij of ze mijn stem als voice-over mochten gebruiken bij een korte film. Een vreemde film. Het ging namelijk over Peter. Peter was eenzaam. Had geen vrienden. Behalve… Zijn kapstok. Dit idee sprak me natuurlijk aan. Eigenlijk wilden ze een andere stem. Een bekende Nederlander. Jack Wouterse of zo. Maar die kon niet. Dus na, ik vermoed lang wikken en wegen, en nog 14 afmeldingen, kwamen ze bij mij. Wat geweldig om te mogen doen! Op facebook zag ik zojuist dat DFC (Dutch Film Collective), hoe ze zichzelf noemen een prijs hebben gewonnen op een filmfestival. Geweldig! Deze filmgroep is momenteel bezig in het zwarte woud (of was het Ierland of Portland, dat hing van […]
Verder lezenExamineren kun je leren
Soms komen er mooie, onverwachte vragen op je pad. Zo kreeg ik de vraag of ik wilde examineren bij een eindexamenvoorstelling. De voorstelling heette CHECKPOINT en was geregisseerd door een vierde jaars docent drama student. Vol verwachting ging ik erin en jaloers kwam ik eruit. Waarom heb ik een dergelijke voorstelling niet gemaakt de afgelopen jaren? De voorstelling begon met een muur die op ons afkwam. Een zwarte muur die de angst en dreiging van terreur bleek te zijn. In de voorstelling die daarop volgde werd humoristisch en confronterend een beeld geschetst van de wereld waarin we leven. Een wereld waarin terreur, onbegrip voor de ander, het onbekende en angst voor onbekende culturen elementen zijn waar we dagelijks mee leven. Checkpoint […]
Verder lezenFLITSende première
‘Nee, er is niemand dood.’ Was mijn eerste gedachte toen ik het boeket dat ik gisteren kreeg bij toneelvereniging de Flits vanmorgen weer zag. Het lint met de tekst bij de bloemen deed mij namelijk qua vorm anders vermoeden. Maar ‘veel gedoe om niets’ is nou niet bepaald een tekst die je op iemand zijn grafkist neerlegt, alhoewel de komische noot ervan op sommige begrafenissen niet zou misstaan. En toch was mijn associatie met een begrafenis gezien het stuk zo gek nog niet. In het stuk doet namelijk 1 van de personages alsof ze dood is om zo achter de waarheid te komen. Een befaamd werkend trucje dat in meerdere stukken uit de renaissance werd toegepast. Tenslotte is dat ook […]
Verder lezen