Iedere keer als ik bij een afhaalcounter sta raak ik in verwarring. Oprechte verwarring. Of het nu bij de visboer, de McDonalds of de plaatselijke kebabtent is, ik raak in paniek bij de vraag: ‘Hier opeten of meenemen’.
Hier opeten impliceert namelijk dat ik het ‘hier’ – als in ‘HIER’, ‘TER PLEKKE’, ‘RECHT VOOR UW NEUS’, ‘AAN DE BALIE!’ – ga opeten. Maar dat wil ik helemaal niet. Dat lijkt me ook niet wenselijk. Stel je voor dat iedereen dat zou doen. Dan wordt het een drukke boel aan de balie, dan kan er niemand mee bestellen. Ja, dat kan wel. Van een afstandje… Roepend. Maar als je het dan ter plekke op eet, dan wordt het een zooi.
Dus dan optie twee.
Meenemen. Maar dat wil ik niet, want dat krijg ik er een zakje omheen. Wordt mijn versnapering ingepakt in driedubbel folie. Dat is zonde. Zeker als ik het direct weer uitpak.
Vandaar mijn verwarring. Dus geef ik meestal als antwoord: ‘Meenemen, maar ik het hier wel ergens op’. Daarop volgt een verwarde blik, een onbegrepen lach en vervolgens wordt het hele zwikje gewoon ingepakt in driedubbel folie, plastic zakje eromheen, veertig servetjes erbij, in mijn hand geduwd en dan… ‘pinnen of contant betalen?’.